Skąd bierze się pewność siebie i jak ją nabyć? |

Redakcja Lumine • 22.06.2020

Pewność siebie, czyli poczucie własnej wartości i własnych kompetencji czyni życie zawodowe i prywatne łatwiejszym. Jednak nie każdy nabył tę cechę. Czy można temu zaradzić?

Nie rodzimy się wyposażeni w pewność siebie, cecha ta kształtuje się latami i pod wpływem wielu czynników. Wprawdzie została ona w nas zaszczepiona w dzieciństwie, ale nawet dorośli ludzie są w stanie ją rozwijać. A warto, bowiem idąc przez życie z poczuciem sprawczości i wiary w swoje możliwości, łatwiej jest o zwalczanie przeciwności i rozwój osobisty.

Pewność siebie - co to jest?

Pewność siebie to postawa, stan, w którym człowiek czuje się dobrze z samym sobą, zna swoją wartość, kompetencje, słabe i mocne strony, akceptuje siebie i wierzy we własne możliwości.

Pewność siebie jest zagadnieniem złożonym, bowiem możemy ją podzielić na tą wewnętrzną, zewnętrzną i fasadową. Ta pierwsza wywodzi się z dojrzałości emocjonalnej i niezależności od sądów innych osób. Na zewnętrzną pewność siebie wpływa otoczenie - grono przyjaciół, zajmowane stanowisko pracy czy status społeczny. Z kolei fasadowa pewność siebie jest dokładne, tym co pokazujemy poprzez swoje gesty, ton i słowa. Jest to poniekąd wyćwiczona postawa, która zarazem jest naszą wizytówką manifestowaną ubiorem, samochodem czy ubraniami.

Zobacz: Brakuje mi wiary we własne możliwości. Jak budować poczucie własnej wartości?

pewność siebie co to jest

Pewność siebie - co na nią wpływa?

Pewność siebie kształtuje się latami, wpływają na nią postawy rodzicielskie (motywowanie i wspieranie vs. wątpienie). W dorosłym życiu cecha ta wynika głównie ze świadomości swoich myśli i uczuć. Wywodzi się z samoakceptacji, znajomości swoich kompetencji, mocnych i słabych stron. To dzięki nim możemy wykorzystać własny potencjał i pracować nas słabościami. Przekłada się to na wiarę w pomyślność podjętnych przedsięwzięć.

co wpływa na pewność siebie

Pewność siebie - jak ją budować?

Chcąc wzmocnić pewność siebie, najlepiej jest pracować z terapeutą, który pomoże także odnaleźć źródło jej niskiego poziomu. W każdym razie działania nad tą cechą opierają się na kształtowaniu samoświadomości, samoakceptacji i samodyscypliny.

Zobacz: Będę szczęśliwy gdy... Czym jest syndrom odroczonego szczęścia?

Samoświadomość jest potrzebna do poznania własnych słabych i mocnych stron. Nad tymi pierwszymi warto pracować albo przynamniej pamiętać, że się je posiada, tymczasem zalety to potencjał, który trzeba wykorzystywać. Samoakceptacja to sposób, w który myślisz o sobie. Przekłada się na wiarę we własne możliwości i przekonanie o tym, czy dasz sobie radę w nowej sytuacji. Samodyscyplina niezbędna jest do budowania pewności siebie ze względu na to, że wymaga ono konsekwencji. Jest to wytrwałość w zmienianiu nawyków i branie na siebie odpowiedzialności za swoje stany emocjonalne.