Tanoreksja - skąd się bierze przymus opalania?

Skóra Kasi ma już odcień czekolady, jest przesuszona i się łuszczy, mimo to dziewczyna kolejny tydzień z rzędu rozpoczyna swoją wyprawę na solarium. Na nic zdają się apele i próby powstrzymania jej przez najbliższych. Przebicia nie miał nawet lekarz przestrzegający przed czerniakiem. Problemem Kasi jest tanoreksja.

Czym jest tanoreksja?

Tanoreksja zalicza się do zaburzeń osobowości związanych z kultem własnego ciała. Osoby na nią cierpiące uzależniają poczucie własnej wartości i atrakcyjności od poziomu opalenia swojego ciała. Ciągle wydaje się im, że są zbyt blade. Tanorektycy odczuwają ciągły przymus ekspozycji na słońce czy korzystania z solarium.

Jeśli przenalizujemy historię, okaże się, że mocna opalenizna jest związana ze światem mody. Coco Chanel w latach 90. sama padła ofiarą tego niezdrowego trendu, a Donatella Versace wydaje się mieć ten problem do dzisiaj.

Skąd bierze się tanoreksja?

Początki tanoreksji mogą być naprawdę niewinne np. kobieta z mocną opalenizną udaje się na spotkanie biznesowe, które przebiega nader pomyślnie, a jego uczestnicy zachwycają się jej odcieniem skóry albo w ogóle słyszy ona tyle komplementów na jego temat, że zaczyna czuć się jeszcze lepiej w swojej skórze i tworzy zależność między poczuciem własnej atrakcyjności, a poziomem opalenizny.

Kto jest najbardziej narażony na obsesję opalania? Jeszcze do niedawna największą grupą ryzyka były kobiety w średnim wieku, obecnie tworzą ją młode dziewczyny, ale nie brakuje również i panów. W ich przypadku zaburzenie to często idzie w parze z uzależnieniem od siłowni (pamiętacie kompleks Adonisa?).

Skutki tanoreksji

Tanorektycy przekładają własny wygląd ponad zdrowie. Odczuwanie ciągłego przymusu opalania popycha ich w kierunku plaż i solariów. Przy czym zapominają o potrzebach swoich bliskich np. tanorektyk na wakacjach zrezygnuje z wycieczek i zabawy z dziećmi na korzyść smażenia się na plaży.

Oczywiście oni sami są kompletnie nieświadomi problemu. Nie przeraża ich nawet tempo pogorszania się stanu ich skóry, a ta staje się nie tylko dramatycznie wysuszona i przebarwiona, ale pozostają na niej znamiona. No i oczywiście nadmierna ekspozycja na słońce to szybka droga do czerniaka.

Zobacz: Kiedy wyimaginowane defekty skłaniają do operacji plastycznej. Czym jest dysmorfofobia?

Jak leczyć tanoreksję?

Jako że tanorektyk sam nie dostrzeże swojego zaburzenia i nie dopuści do siebie, że ma problem, pomóc powinni mu bliscy. Inaczej taka osoba zaliczy bolesne zdarzenie z rzeczywistością, gdy pojawią się u niej pierwsze problemy zdrowotne. Wówczas razem z ich leczeniem, zachodzi konieczność poddania się terapii, a ta w tym przypadku przebiega analogicznie do leczenia alkoholików. Specjaliści uznają tanoreksję za bardzo trudne do wyleczenia zaburzenie, ale nie jest to proces niemożliwy.