Urojenia hipochondryczne, czyli życie z urojonymi chorobami

Na wstępie musimy rozdzielić dwa pojęcia - hipochondrię i urojenia hipochondryczne. W pierwszym z przypadków chory nieustannie zmaga się z bólem, choć żadne badania nie potwierdzają jego złego stanu zdrowia. Jego przeświadczenie o chorobie wynika z odczuwanego lęku. W przypadku urojeń, chory cierpi na wymyślone absurdalne choroby, które są wynikiem urojeń.

Urojenia hipochondryczne - co to jest?

Urojenia hipochondryczne należą do szerokiego spectrum zburzeń myślenia. Chory nadmiernie koncentruje się na swoim zdrowiu i żywi przeświadczenie o tym, że w jego organizmie zachodzą pewne nieprawidłowości, które nie mają odzwierciedlenia w badaniach lekarskich. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń myślenia, osoba z urojeniami nie wierzy w logiczne argumenty otoczenia i nie daje sobie wytłumaczyć, że jej choroby są wyimaginowane.

Urojenia hipochondryczne - objawy

Urojenia somatyczne dotyczą zwykle absurdalnych chorób. Osoby z otoczenia chorego szybko orientują się, że opisywane przez niego przypadłości nie istnieją. Pacjent może skarżyć się np. na niepracujące od lat płuca czy jelita. Chorzy często czują pieczenie i swędzenie skóry czy obecność pasożyta. Mogą podejmować samodzielne próby leczenia, które w tym przypadku sprowadzają się np. do samookaleczenia.

Urojenia mogą również dotyczyć wyglądu zewnętrznego np. przeświadczenia o nieprawidłowej budowie twarzy czy patologicznym braku atrakcyjności. Mogą również odnosić się do przykrego zapachu z ust czy cierpienia na chorobę zakaźną.

Zobacz: Jestem śledzony, a rodzina spiskuje przeciwko mnie. Czym charakteryzuje się osobowość paranoiczna?

Chory opisuje swoje problemy ze zdrowiem w sposób, który dla zdrowego otoczenia wydaje się kompletnie nierealny. Jednocześnie sam nie obnosi się ze swoimi dolegliwościami. Choroba zwykle trwa latami, przez co pacjent wypracowuje sobie spójny i niepodatny na argumentację otoczenia sposób wyjaśniania swoich problemów zdrowotnych.

U osób cierpiących na urojenia myślenia można wyróżnić specyficzne cechy osobowości jak podejrzliwość, nieufność i agresja wobec otoczenia. Nierzadko izolują się od ludzi, ponieważ mają problem z nawiązywaniem z nimi relacji.

Zobacz: Cały świat mnie obgaduje. Co przeżywa osoba z urojeniami ksobnymi?

Urojenia hipochondryczne - leczenie

Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń myślenia, leczenie ma charakter kompleksowy - składają się na niego farmakoterapia, psychoedukacja i psychoterapia. Psychoedukacja polega na przekazywaniu wiedzy na temat choroby, jej rozwoju i przebiegu. Farmakoterapia ma zatrzymać objawy, a psychoterapia uzupełnia leczenie, pozwala nawiązać relację na linii chory-specjalista.